Το 1600, η Μεγάλη Βρετανία άρχισε να εξερευνά και να αποικίζει τον Νέο Κόσμο προκειμένου να επεκτείνει την αυτοκρατορία της και να αποκτήσει πόρους. Στα μέσα του 1700, οι αμερικανικές αποικίες της Μεγάλης Βρετανίας ήταν ένας εξαιρετικά κερδοφόρος πόρος. Η Μεγάλη Βρετανία είχε σημαντικό συμφέρον να ελέγξει τις αποικίες της και, με τη σειρά της, την οικονομική επιτυχία και ασφάλεια της αυτοκρατορίας της. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η Μεγάλη Βρετανία έλεγχε τις αποικίες της είναι απαραίτητη για την κατανόηση της προέλευσης του πλούτου, της δύναμης και της επιρροής τους.
Κεντρικά, η Μεγάλη Βρετανία βασιζόταν στους εμπορικούς νόμους που περιόριζαν το αποικιακό εμπόριο, χρησιμοποιώντας έναν Νόμο Ναυσιπλοΐας το 1650 που εξασφάλιζε ότι όλο το εμπόριο με τις βρετανικές αποικίες διεξαγόταν στα πλοία τους. Κατά συνέπεια, στα μέσα του 1700, τα δύο πέμπτα όλων των εισαγωγών της Βρετανίας προέρχονταν από τις αποικίες τους. Εκτός από τον περιορισμό του εμπορίου, η Μεγάλη Βρετανία εφάρμοσε νόμους για τη φορολογία των αποικιών, μειώνοντας τα χρήματα που μπορούσαν να κερδίσουν οι άνθρωποι για να ξεκινήσουν τις δικές τους επιχειρήσεις ή να χτίσουν εργοστάσια και δημιουργώντας κέρδη που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να πληρώσουν πράγματα όπως στρατιωτικές αποστολές ή άλλες μορφές επέκτασης .
Η Μεγάλη Βρετανία χρησιμοποίησε επίσης μια ποικιλία μεθόδων για να διατηρήσει τον έλεγχο μέσω ελιγμών και παρέμβασης. Εξέδωσαν εκτελεστικά εντάλματα για διορισμούς, δημιούργησαν φιλοβρετανικές τοπικές κυβερνήσεις για τη διαχείριση των αποικιών και επέβαλαν αυστηρούς κανονισμούς για να περιορίσουν την πολιτική επιρροή ή την εξέγερση στις αποικίες. Ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτού είναι η Βασιλική Διακήρυξη του 1763, η οποία απαγόρευε τους βρετανικούς οικισμούς δυτικά των Απαλαχίων βουνών για την προστασία των ιθαγενών Αμερικανών φυλών. Επιπλέον, η Μεγάλη Βρετανία χρησιμοποίησε τη χρήση του στρατού της για την επιβολή νόμων και φόρων.
Η Μεγάλη Βρετανία ήταν γενικά επιτυχημένη στην ενοποίηση και την ολοκλήρωση των αποικιών της. Μέχρι τα τέλη του 1700, οι αποικίες είχαν αυξηθεί για να συμπεριλάβουν το μεγαλύτερο μέρος των σύγχρονων Ηνωμένων Πολιτειών και είχαν μια ζωντανή και ισχυρή οικονομία που ζήλευαν πολλά άλλα ευρωπαϊκά έθνη. Οι απόψεις των ειδικών επί του θέματος υποδηλώνουν ότι ο βρετανικός έλεγχος ήταν απαραίτητος για την επιτυχία των αμερικανικών αποικιών, καθώς ο έλεγχός τους συνέβαλε στη διατήρηση της οικονομικής σταθερότητας και τάξης, ακόμη και ενώ επέτρεπε έναν βαθμό ανεξαρτησίας και αυτοδιάθεσης.
Είναι προφανές ότι η Μεγάλη Βρετανία ασκούσε σημαντικό έλεγχο στις αποικίες της το 1700. Όχι μόνο εφάρμοσαν εμπορικούς νόμους, φόρους και εκτελεστικά εντάλματα, χειραγωγώντας το πολιτικό κλίμα και χρησιμοποίησαν στρατιωτικές δυνάμεις όταν ήταν απαραίτητο, αλλά γενικά είχαν επιτυχία στην ενοποίηση και την ολοκλήρωσή τους με τρόπο που διατηρούσε την οικονομική σταθερότητα και τάξη. Για να κατανοήσουμε πραγματικά την προέλευση του πλούτου, της δύναμης και της επιρροής της Μεγάλης Βρετανίας, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε πώς άσκησαν την αποικιακή τους διακυβέρνηση.
Πολιτικός Έλεγχος
Η Μεγάλη Βρετανία ήθελε να διατηρήσει τον έλεγχο όχι μόνο οικονομικά, αλλά και πολιτικά στις αποικίες της. Για την επιδίωξη αυτού, χρησιμοποίησαν μια ποικιλία μεθόδων για να κρατήσουν υπό έλεγχο ζητήματα που κυμαίνονται από την τοπική διακυβέρνηση έως τις εξεγέρσεις. Μια σημαντική ενέργεια που έλαβε η Μεγάλη Βρετανία στον πολιτικό έλεγχο ήταν η Βασιλική Διακήρυξη του 1763, η οποία απαγόρευε τους βρετανικούς οικισμούς δυτικά των Αππαλαχίων για την προστασία των ιθαγενών Αμερικανών φυλών. Επιπλέον, η Μεγάλη Βρετανία εφάρμοσε μια πολιτική σωτήριας παραμέλησης, με την οποία άφησε σε μεγάλο βαθμό τις αποικίες να διαχειρίζονται τον εαυτό τους, διατηρώντας παράλληλα το δικαίωμα να παρεμβαίνει όποτε είναι απαραίτητο.
Η Μεγάλη Βρετανία έκανε επίσης διορισμούς αξιωματούχων που θα αποκτούσαν άμεσα ή έμμεσα πολιτική δύναμη και επιρροή για αυτούς. Αυτό περιλάμβανε άτομα από τα Βασιλικά Συμβούλια που υπηρέτησαν σε κάθε αποικία, τα οποία είχαν σημαντική εξουσία στις τοπικές κυβερνήσεις. Επιπλέον, η βρετανική κυβέρνηση παρακολουθούσε επίσης στενά τις αποικίες, περιορίζοντας την πολιτική εξουσία μόνο σε όσους υποστήριζαν τα συμφέροντά τους, ενώ προσπαθούσε να περιορίσει τυχόν αντιβρετανικά αισθήματα.
Ο κύριος σκοπός του πολιτικού ελέγχου ήταν να διασφαλίσει ότι κανένας άλλος επιτιθέμενος όπως άλλα ευρωπαϊκά έθνη δεν θα ήταν σε θέση να αναλάβει και να αμφισβητήσει τις εσωτερικές τους υποθέσεις. Έτσι, η Μεγάλη Βρετανία επένδυσε πολλά στην ανάπτυξη καλών υποδομών, συμπεριλαμβανομένων των δρόμων, των λιμανιών και των πόλεων. Με αυτόν τον τρόπο μπορούσαν να διατηρήσουν την εξουσία παρέχοντας παράλληλα τα απαραίτητα που επέτρεπαν στις αποικίες τους να αναπτυχθούν.
Πολιτιστικός Έλεγχος
Οι Βρετανοί προσπάθησαν επίσης να διατηρήσουν τον έλεγχο των αποικιών τους μέσω μιας σειράς πολιτιστικών επιρροών. Αυτό περιελάμβανε την προσπάθεια καταστολής οποιασδήποτε μορφής κουλτούρας που έρχεται σε αντίθεση με τη δική τους, όπως η καταστολή της θρησκείας σε ορισμένες περιοχές, και η χρήση εκπαιδευτικών συστημάτων για την ενίσχυση των βρετανικών αξιών. Επιπλέον, υποστήριξαν την παραγωγή αγαθών, συμπεριλαμβανομένων ειδών από υφάσματα έως εργαλεία, τα οποία παράγονταν σύμφωνα με τους βρετανικούς κανονισμούς και πρότυπα.
Προσπάθησαν επίσης ενεργά να επαναπροσδιορίσουν τι σήμαινε να είσαι μέρος της βρετανικής αυτοκρατορίας, ενθαρρύνοντας την υιοθέτηση βρετανικών εθίμων και παραδόσεων όπως η χρήση της αγγλικής γλώσσας και ο εορτασμός εορτών όπως η ημέρα του Γκάι Φωκς. Επιπλέον, προσπάθησαν ενεργά να κάνουν την αυτοκρατορία να φαίνεται ελκυστική, δημιουργώντας πολιτικές που προσπαθούσαν να ενθαρρύνουν τη μετανάστευση, ενώ επίσης συμμετείχαν σε εκστρατείες προπαγάνδας που απεικόνιζαν τις αποικίες με θετικό πρίσμα.
Τελικά, η Μεγάλη Βρετανία προσπάθησε να αποκτήσει τον έλεγχο των αποικιών της επηρεάζοντας τον πολιτισμό τους, και με αυτόν τον τρόπο, πείθοντάς τους ότι ήταν μέρος κάτι πολύ μεγαλύτερο από τους εαυτούς τους και εξασφάλιζαν την πίστη στο βρετανικό στέμμα. Το εάν αυτές οι προσπάθειες ήταν επιτυχείς σε μεγάλο βαθμό είναι ακόμα θέμα συζήτησης. Ωστόσο, είναι σαφές ότι αυτή ήταν μια σημαντική πτυχή της βρετανικής αποικιακής διακυβέρνησης.
Κοινωνικές Επιδράσεις
Ενώ ο έλεγχος της Μεγάλης Βρετανίας αποδείχτηκε επιρροή και επιτυχημένος, είχε μια βαθιά επίδραση και στην κοινωνική δομή των αποικιών. Ο πιο προφανής τρόπος με τον οποίο αυτό έγινε αισθητό ήταν οικονομικά, με τους βρετανικούς νόμους και την παρέμβαση να παραμορφώνουν την ισορροπία του πλούτου και των πόρων προς όφελος των πραγματικών Βρετανών. Όπως εξηγήθηκε προηγουμένως, νόμοι πλοήγησης και φορολογίας που περιόρισαν δραστικά τη δυνατότητα των αποικιών να πωλούν αγαθά σε άλλες οντότητες, καθώς και κανονισμοί και διορισμοί που ευνόησαν πλουσιότερους και με μεγαλύτερη επιρροή Βρετανούς πολίτες που θα μπορούσαν επίσης να βοηθήσουν στη διατήρηση του ελέγχου της Βρετανίας.
Το αποτέλεσμα αυτού ήταν ευρείας εμβέλειας, με πολλές αποικίες έπρεπε να ξεκινήσουν από ένα πολύ χαμηλότερο σημείο από τους Βρετανούς εμπόρους, οδηγώντας σε δυσαρέσκεια και εκτεταμένη φτώχεια. Επιπλέον, οι ενέργειες της Βρετανίας θεωρούνταν συχνά άδικες και αυθαίρετες, κάτι που δεν χάθηκε στους αποίκους, οδηγώντας σε περαιτέρω δυσαρέσκεια και επιθυμία για ανεξαρτησία.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο βρετανικός έλεγχος είχε ιδιαίτερα μεγάλη επίδραση στους αυτόχθονες πληθυσμούς των αποικιών, με νόμους όπως η Βασιλική Διακήρυξη του 1763 να λειτουργούν αποτελεσματικά ως τρόπος περιορισμού των δικαιωμάτων των φυλών στις αποικίες. Έτσι, ενώ είναι σαφές ότι ο βρετανικός έλεγχος των αποικιών συνέβαλε στην αύξηση του συνολικού πλούτου και της επιρροής τους, οι μόνιμες επιπτώσεις στις αποικίες, τόσο κοινωνικά όσο και οικονομικά, εξακολουθούν να γίνονται αισθητές σήμερα.
Οικονομική επίδραση
Ο βρετανικός έλεγχος των αποικιών είχε σημαντική επίδραση και στις οικονομίες τους. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι Πράξεις Ναυσιπλοΐας ήταν ένας αποτελεσματικός τρόπος για να διασφαλιστεί ότι η Βρετανία θα διατηρήσει τον έλεγχο των εμπορικών της οδών, καθώς και ότι δεν θα μπορούσαν να παρέμβουν άλλες αποικιακές δυνάμεις. Αυτός ο κανονισμός ουσιαστικά έθεσε τη Βρετανία σε θέση ισχύος, επιτρέποντάς της να ελέγχουν την αγορά και να υπαγορεύουν τις τιμές. Αυτοί οι νόμοι, σε συνδυασμό με άλλους φόρους που επιβλήθηκαν στις αποικίες, επέτρεψαν στη Βρετανία να δημιουργήσει σημαντικά ποσά οικονομικού πλούτου.
Εκτός από τους εμπορικούς και φορολογικούς νόμους, η Βρετανία προσπάθησε επίσης να δημιουργήσει μια ισχυρή οικονομική υποδομή στις αποικίες της. Αυτό περιελάμβανε την κατασκευή δρόμων και λιμανιών, καθώς και την ενθάρρυνση της μεταποίησης και της γεωργίας, τα οποία βοήθησαν να διασφαλιστεί ότι οι αποικίες θα μπορούσαν να γίνουν γρήγορα αυτοσυντηρούμενες και κερδοφόρες. Κατά συνέπεια, μέχρι τα τέλη του 1700, οι αμερικανικές αποικίες είχαν δημιουργήσει μια ζωντανή και ακμάζουσα οικονομία.
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι ο βρετανικός έλεγχος των αποικιών τους είχε τεράστια ευεργετική επίδραση στην οικονομική ανάπτυξη και επιτυχία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Ενώ τα αποτελέσματα αυτού του πλούτου και της επιτυχίας εξακολουθούν να γίνονται αισθητά σήμερα, είναι αναμφισβήτητο ότι ο έλεγχος που ασκούσε η Βρετανία ήταν ουσιαστικός στην ανάπτυξη αυτών των αποικιών ώστε να γίνουν οι ισχυρές και ευημερούσες οντότητες που είναι σήμερα.
συμπέρασμα
Μπορεί να φανεί ότι η Μεγάλη Βρετανία άσκησε μεγάλο έλεγχο στις αποικίες της το 1700. Χρησιμοποίησαν μια ποικιλία μεθόδων για να διατηρήσουν την εξουσία τους και να κυριαρχήσουν στις αποικίες, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών κανονισμών, της πολιτικής χειραγώγησης και της πολιτιστικής επιρροής. Ενώ αυτοί οι νόμοι αποδείχθηκαν ωφέλιμοι όσον αφορά την οικονομική επιτυχία, είναι σαφές ότι ο αντίκτυπός τους δεν ήταν πάντα θετικός, καθώς μερικές φορές προκαλούσαν δυσαρέσκεια και φτώχεια. Ωστόσο, είναι σαφές ότι ο αποικιακός έλεγχος της Μεγάλης Βρετανίας ήταν απαραίτητος για τη διασφάλιση της ανάπτυξης και της ευημερίας των αμερικανικών αποικιών.
