Ενότητα 1: Επισκόπηση του Κοινοβουλίου του ΗΒ
Το κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου είναι το ανώτατο νομοθετικό όργανο του Ηνωμένου Βασιλείου και αποτελείται από τρία μέρη: τη Βουλή των Κοινοτήτων, τη Βουλή των Λόρδων και τη Μονάρχη. Οι Βουλές του Κοινοβουλίου αποτελούν τον πυρήνα της βρετανικής κυβέρνησης με τη Βουλή των Κοινοτήτων να θεωρείται το πιο ισχυρό θεσμικό όργανο στο Ηνωμένο Βασίλειο και η Βουλή των Λόρδων να ασκεί ομοίως ισχυρό ρόλο. Καθώς η νομοθετική έδρα του κοινοβουλίου του Ηνωμένου Βασιλείου βρίσκεται στο Γουέστμινστερ του Λονδίνου, τα κτήρια του Κοινοβουλίου χρησιμεύουν ως χώρος όπου οι Βρετανοί βουλευτές μπορούν να συζητούν και να ψηφίζουν για θέματα πολιτικής.
Το κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου επενδύεται σε εθιμικούς νόμους, πολλοί από τους οποίους είναι ιστορικοί, και ο νόμος που ψηφίστηκε από αυτό έχει αντικαταστήσει το υποτιθέμενο «κοινό δίκαιο», την υπολειπόμενη ενσωμάτωση των τοπικών εθίμων και άλλους καταστατικούς εμπορικούς νόμους που χρονολογούνται από την Νορμανδική κατάκτηση. Οι εξουσίες του κοινοβουλίου του Ηνωμένου Βασιλείου δεν δεσμεύονται με κανέναν τρόπο από τους νόμους της χώρας, επιτρέποντάς του να ψηφίζει νόμους για σχεδόν οποιοδήποτε θέμα στις Βρετανικές Νήσους και στο εξωτερικό.
Το κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου παρέμεινε αμετάβλητο στη σύνθεσή του από την Ένωση της Μεγάλης Βρετανίας το 1707, αποτελούμενο μόνο από δύο σώματα. Είναι η γενική ανώτατη νομοθετική και δικαστική αρχή στο Ηνωμένο Βασίλειο, με εξουσία μεγαλύτερη από οποιαδήποτε τοπικά κοινοβούλια ή ανησυχίες. Αυτό σημαίνει ότι το Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου υπαγορεύει σε όλες τις χώρες της Ένωσης, καθώς και στη Σκωτία, την Ουαλία και τη Βόρεια Ιρλανδία.
Ενότητα 2: Επισκόπηση της Βουλής των Κοινοτήτων
Η Βουλή των Κοινοτήτων, που συνήθως αναφέρεται ως «τα Κοινά», είναι η δημοκρατικά εκλεγμένη αίθουσα του Κοινοβουλίου και αποτελείται από 650 μέλη του Κοινοβουλίου (βουλευτές) που επιλέγονται από τον λαό του Ηνωμένου Βασιλείου σε γενικές εκλογές. Με επικεφαλής τον Πρόεδρο της Βουλής, αποτελείται κυρίως από μέλη των τριών βασικών πολιτικών κομμάτων – Συντηρητικών, Εργατικών και Φιλελεύθερων Δημοκρατών.
Η Βουλή των Κοινοτήτων είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία νόμων και την εκπροσώπηση του λαού σε θέματα φορολογίας και γενικής μεταρρύθμισης του νόμου. Διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο όταν πρόκειται για τον έλεγχο της κυβέρνησης της εποχής, την αμφισβήτηση των αποφάσεων και της συμπεριφοράς τους με τη μορφή συζητήσεων. Η Βουλή των Κοινοτήτων έχει επίσης την εξουσία να εγκρίνει, να απορρίψει ή ακόμα και να τροποποιήσει τυχόν νομοσχέδια και κανονισμούς που υποβάλλονται από τη Βουλή των Λόρδων.
Επιπλέον, η Βουλή των Κοινοτήτων θεωρείται επίσης ως διαχειριστής των δημόσιων πόρων. Οι βουλευτές πρέπει να έχουν τη συγκατάθεση της Βουλής των Κοινοτήτων για να ξοδέψουν τα χρήματα των φορολογουμένων και να εγκρίνουν ετήσιο προϋπολογισμό. Αυτό διασφαλίζει ότι το κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου είναι οικονομικά υπόλογο στους πολίτες του και ότι διαχειρίζεται τους πόρους με υπευθυνότητα.
Ενότητα 3: Επισκόπηση της Βουλής των Λόρδων
Η Βουλή των Λόρδων είναι η αίθουσα της άνω βουλής του Κοινοβουλίου και αποτελείται από σχεδόν 800 ομολόγους, συμπεριλαμβανομένων πάνω από 600 «Λόρδων Temporal» (κληρονομικοί και ισόβιοι συνομήλικοι διορισμένοι από τον Μονάρχη) και πάνω από 200 «Λόρδοι Πνευματικοί» (επισκόπους της Εκκλησίας του Αγγλία). Προεδρεύεται από τον Άρχοντα Πρόεδρο και επικουρείται από τους δύο Αντιπροέδρους.
Τα κύρια καθήκοντα της Βουλής των Λόρδων περιλαμβάνουν τον έλεγχο της νομοθεσίας, τη συζήτηση πολιτικής και την εκπροσώπηση των συμφερόντων περιφερειακών, θρησκευτικών και πολιτικών ομάδων από το Ηνωμένο Βασίλειο. Η Βουλή των Λόρδων δεν έχει συνήθως την εξουσία να απορρίψει νομοθεσία και μπορεί να καθυστερήσει ένα νομοσχέδιο μόνο για 12 μήνες το πολύ.
Ωστόσο, η Βουλή των Λόρδων είναι ένας πολυδύναμος θεσμός, ικανός να φέρει την εκπροσώπηση των συμφερόντων της χώρας στη νομοθετική διαδικασία. Ο ρόλος του έγκειται σε μεγάλο βαθμό στη νομοθετική διαδικασία, αλλά χρησιμεύει για να διασφαλίσει ότι όλες οι φωνές, τόσο κοσμικές όσο και πνευματικές, ακούγονται στη νομοθεσία.
Ενότητα 4: Ρόλος του Μονάρχη
Το κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου συμπληρώνεται από τον μονάρχη, ο οποίος θεωρείται αρχηγός της κυβέρνησης και του κράτους. Αν και ο Μονάρχης δεν έχει πραγματική εξουσία να εγκρίνει ή να απορρίψει νομοθεσία, ο Μονάρχης ασκεί συμβολική παρουσία στο νομοθετικό σώμα. Ο Μονάρχης έχει εξουσία σε τρεις κύριους τομείς: το Βασιλικό Προνόμιο, το οποίο παρέχει ορισμένες ικανότητες όπως ο διορισμός υπουργών, η χορήγηση βασιλικής συναίνεσης και η έκδοση εκτελεστικών διαταγών. την Εκτελεστική Αρχή, η οποία επιτρέπει στον Μονάρχη να θέτει σε εφαρμογή αποφάσεις που λαμβάνονται από υπουργούς· και την επιρροή του Κυρίαρχου, η οποία βοηθά στον καθορισμό του τόνου των συζητήσεων της Βουλής των Κοινοτήτων.
Ο ρόλος του μονάρχη στο Κοινοβούλιο είναι να διασφαλίζει ότι η κυβέρνηση λειτουργεί σύμφωνα με το νόμο και να διασφαλίζει ότι το νομοθετικό σώμα μπορεί να λειτουργήσει σωστά. Ο Μονάρχης θεωρείται πηγή σταθερότητας και αρμονίας σε περιόδους διαφωνιών ή πολιτικών αναταραχών και έχει θεωρηθεί ως σύμβολο ενότητας μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και των κυβερνήσεων που το απαρτίζουν.
Ενότητα 5: Σχέσεις με αποκεντρωμένες κυβερνήσεις
Η σχέση μεταξύ του βρετανικού κοινοβουλίου και των αποκεντρωμένων κοινοβουλίων στη Σκωτία, την Ουαλία και τη Βόρεια Ιρλανδία είναι περίπλοκη. Αν και το κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου είναι το ανώτατο νομοθετικό όργανο στη χώρα και οι χώρες εντός της ένωσης δεν έχουν καμία εξουσία σε αυτό, τα αποκεντρωμένα κοινοβούλια έχουν εξουσίες στις αντίστοιχες χώρες τους. Αυτές οι εξουσίες είναι περιορισμένες και αφορούν τομείς όπως η υγειονομική περίθαλψη, η οικονομία, η δικαιοσύνη και η απασχόληση.
Επιπλέον, το Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου και τα αποκεντρωμένα κοινοβούλια μπορούν να συνεργαστούν σε τομείς όπως η εξωτερική πολιτική, η ασφάλεια και η φορολογία. Τα αποκεντρωμένα κοινοβούλια είναι ελεύθερα να εργάζονται μαζί με το κοινοβούλιο του ΗΒ και μπορούν να προτείνουν και να τροποποιήσουν νομοθεσία στους τομείς της εμπειρογνωμοσύνης τους, αν και το κοινοβούλιο του ΗΒ έχει τον τελευταίο λόγο σε τέτοια θέματα.
Το κοινοβούλιο του ΗΒ εργάζεται επίσης για να διασφαλίσει ότι τα αποκεντρωμένα κοινοβούλια έχουν ίση και δίκαιη εκπροσώπηση στη νομοθετική διαδικασία του ΗΒ. Διαπραγματεύονται ετήσιοι οικονομικοί διακανονισμοί μεταξύ των αποκεντρωμένων κοινοβουλίων και του κοινοβουλίου του ΗΒ, καθώς και κίνητρα και ανταμοιβές για επιτεύγματα στην πολιτική και τη διακυβέρνηση.
Ενότητα 6: Ρόλος της Δικαιοσύνης
Το δικαστικό σώμα είναι ένα ξεχωριστό και ξεχωριστό τμήμα του κοινοβουλίου του Ηνωμένου Βασιλείου και αποτελείται από ανεξάρτητους δικαστικούς αξιωματούχους που διορίζονται από τον Μονάρχη. Αυτοί οι ανεξάρτητοι δικαστικοί λειτουργοί αναλαμβάνουν τη θέση των δικαστών, των ειρηνοδικών, των δικαστών και των σερίφηδων, οι οποίοι είναι όλοι υπεύθυνοι για την επιβολή και την ερμηνεία του νόμου. Μέσω αυτού, το δικαστικό σώμα διασφαλίζει ότι το κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου ακολουθεί το νόμο και ότι η νομοθεσία είναι δίκαιη και δίκαιη.
Το δικαστικό σώμα λειτουργεί επίσης ως έλεγχος της εξουσίας της κυβέρνησης, διασφαλίζοντας ότι δεν ψηφίζεται νομοθεσία που θα ήταν επιζήμια για το κοινό ή που θα παραβίαζε υφιστάμενους νόμους ή συμβάσεις. Το δικαστικό σώμα λειτουργεί επίσης ως διαδικασία προσφυγής για όσους έχουν καταδικαστεί άδικα ή φυλακίστηκαν άδικα.
Ένας από τους σημαντικότερους ρόλους του δικαστικού σώματος είναι η ικανότητά του να ερμηνεύει νόμους και κανονισμούς. Οι δικαστές των δικαστηρίων του ΗΒ είναι εκπαιδευμένοι και έμπειροι στην ερμηνεία αυτών των νόμων και κανονισμών, γεγονός που διασφαλίζει τη σωστή εφαρμογή τους σε κάθε περίπτωση.
Ενότητα 7: Ρόλος των λογαριασμών ιδιωτών μελών
Τα νομοσχέδια ιδιωτών βουλευτών είναι νομοσχέδια που εισάγει ένας βουλευτής (βουλευτής) χωρίς την υποστήριξη της κυβέρνησης ή κάποιου κόμματος. Αυτά τα νομοσχέδια συνήθως θεωρούνται νομοσχέδια «δεύτερου επιπέδου» και θεωρούνται πολύ μικρότερης σημασίας από τα δημόσια νομοσχέδια, συνήθως λόγω έλλειψης χρόνου ή πόρων για τη σωστή συζήτηση τους.
Ωστόσο, τα νομοσχέδια για τα ιδιωτικά μέλη μπορεί να έχουν τεράστια σημασία, ειδικά όταν πρόκειται για ψήφιση μεταρρύθμισης ή αλλαγής στις οποίες μπορεί να αντιτίθεται η κυβέρνηση, όπως η πρόταση δημοψηφίσματος για ένα μείζον θέμα ή η ψήφιση νόμων με τους οποίους διαφωνεί η κυβέρνηση ή ένα κόμμα.
Τα νομοσχέδια ιδιωτών μελών λαμβάνουν την ίδια προσοχή και συζήτηση με τα νομοσχέδια της κυβέρνησης, αν και είναι συντομότερα και συζητούνται σε λιγότερες ημέρες. Συνήθως επιφυλάσσονται σε ζητήματα που η κυβέρνηση ή οι αρχηγοί κομμάτων δεν είναι διατεθειμένοι να επιδιώξουν. Είναι μέσα από αυτά τα νομοσχέδια για τα ιδιωτικά μέλη που συχνά μη δημοφιλής αλλά ουσιαστική μεταρρύθμιση προωθείται και εγκρίνεται.
Ενότητα 8: Δέσμευση εκλογικής περιφέρειας
Το κοινοβούλιο του ΗΒ βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην άμεση δέσμευση με τον λαό του Ηνωμένου Βασιλείου, προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι νόμοι είναι προς το καλύτερο συμφέρον της χώρας και του λαού της. Μέσω της δέσμευσης της εκλογικής περιφέρειας, οι βουλευτές προσεγγίζουν τους ψηφοφόρους τους και λαμβάνουν τη γνώμη του λαού για μείζονα ζητήματα και ενθαρρύνουν τη συμβολή τους σε κάθε νομοθεσία που ενδέχεται να υποβληθεί στο Κοινοβούλιο του ΗΒ.
Το κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου εργάζεται επίσης για να διασφαλίσει την ίση εκπροσώπηση όλων των πολιτών, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής ή θρησκείας. Συγκροτούνται διάφορες ομάδες για να διασφαλιστεί ότι οι μειονότητες και οι υποεκπροσωπούμενες κοινότητες εκπροσωπούνται επαρκώς από το Κοινοβούλιο του ΗΒ και ότι τους δίνεται η ευκαιρία να μοιραστούν τη γνώμη τους σχετικά με τη νομοθεσία.
Το κοινοβούλιο του ΗΒ εργάζεται επίσης ενεργά για να διασφαλίσει ότι διατηρείται η ισότιμη εκπροσώπηση των πολιτών του στην πολιτική και ότι η φωνή όλων ακούγεται στη νομοθετική διαδικασία. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω μέτρων όπως η επαρκής χρηματοδότηση για την εκπροσώπηση, οι διατάξεις για τις μειονότητες στη νομοθεσία και η ενεργός συμμετοχή με τους πολίτες.
Ενότητα 9: Ρόλος των κομμάτων και των ηγετών
Τα κόμματα και οι ηγέτες του κοινοβουλίου του Ηνωμένου Βασιλείου αποτελούν σημαντικό μέρος της νομοθετικής διαδικασίας. Κάθε κόμμα έχει τις δικές του πολιτικές και πεποιθήσεις σχετικά με τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας, και αυτές αντικατοπτρίζονται στα νομοσχέδιά του και στις τροποποιήσεις της νομοθεσίας. Η ηγεσία του κόμματος έχει επίσης σημαντικό ρόλο στη νομοθετική διαδικασία, καθώς το κόμμα της πλειοψηφίας ελέγχει την κυβέρνηση και είναι υπεύθυνο για τη ψήφιση των νόμων.
Η ηγεσία των κομμάτων χρησιμεύει επίσης ως φωνή για το κόμμα, περιγράφοντας πολιτικές και παρέχοντας κατευθύνσεις για την ψηφοφορία. Αυτό διασφαλίζει ότι όλοι οι βουλευτές εργάζονται για την επίτευξη ενός κοινού στόχου και βοηθά στον συντονισμό των προσπαθειών όσον αφορά τη νομοθετική διαδικασία.
Τα κόμματα και οι ηγέτες έχουν επίσης τον ρόλο του ελέγχου της αντιπολίτευσης, διασφαλίζοντας ότι οι προτάσεις τους είναι προς το συμφέρον του λαού και ότι η κυβέρνηση είναι υπόλογη στους πολίτες. Επιπλέον, οι ηγέτες είναι επίσης υπεύθυνοι για την παροχή υποστήριξης και καθοδήγησης στους βουλευτές τους, βοηθώντας τους να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις όταν πρόκειται για ψηφοφορία.
