Η πολιτική αλλαγή στη Μεγάλη Βρετανία μετά τη βασίλισσα Βικτώρια
Η βασιλεία της Βασίλισσας Βικτώριας ήταν ένα σημαντικό γεγονός στη βρετανική ιστορία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η χώρα μεταμορφώθηκε καθώς συντελέστηκε μια μεγάλη αλλαγή. Μετά το θάνατο της Βασίλισσας το 1901, το έθνος έμεινε ακόμα με την κληρονομιά της βασιλείας της και τον αντίκτυπο που είχε στη Βρετανία και στον κόσμο. Έτσι, σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τον αντίκτυπο που είχε ο θάνατος της βασίλισσας Βικτώριας στη Μεγάλη Βρετανία και τις αλλαγές που συνέβησαν στη συνέχεια.
Στο τέλος της βασιλείας της Βασίλισσας Βικτωρίας, το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να θεωρηθεί η εξέχουσα δύναμη του κόσμου. Η χώρα έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διεθνή πολιτική και η αποικιακή αυτοκρατορία της ήταν η μεγαλύτερη στο είδος της. Η Βρετανία ήταν επίσης το μεγαλύτερο εμπορικό έθνος στον κόσμο. Υπό την κυριαρχία της Βασίλισσας, η Βρετανία είχε γίνει μια μεγάλη βιομηχανική δύναμη. Μέχρι το 1901, είχε μια μεγάλη και αναπτυσσόμενη βιομηχανική βάση σε μέρη όπως το Μάντσεστερ, το Μπέρμιγχαμ και η Γλασκώβη.
Ο νόμος περί πολιτικής και συνταγματικής μεταρρύθμισης του 1911, ή ο νόμος του Κοινοβουλίου όπως είναι πιο γνωστός, ήταν μια από τις πιο σημαντικές εξελίξεις που προέκυψαν από τον θάνατο της βασίλισσας Βικτώριας. Αυτός ο νόμος άλλαξε τον τρόπο που λειτουργούσε το βρετανικό σύνταγμα, περιορίζοντας την εξουσία της Βουλής των Λόρδων και προώθησε την υπόθεση της δημοκρατίας μέσω των εκπροσώπων του λαού.
Μια άλλη σημαντική πολιτική εξέλιξη που σημειώθηκε μετά τον θάνατο της βασίλισσας Βικτώριας ήταν η εμφάνιση του Εργατικού Κόμματος ως πολιτικής δύναμης. Πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Εργατικό Κόμμα ήταν μια μικρή δύναμη, ακόμη και κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1890 όταν έκανε εκστρατεία κατά του Δεύτερου Πολέμου των Μπόερ. Ωστόσο, μέχρι το τέλος του πολέμου, είχαν κερδίσει σημαντική υποστήριξη και το 1923 κατάφεραν να σχηματίσουν κυβέρνηση μειοψηφίας. Αυτό σηματοδότησε την έναρξη του σύγχρονου Εργατικού Κόμματος.
Ο θάνατος της βασίλισσας Βικτώριας σημείωσε επίσης σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές στη Βρετανία. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της, η οικονομία είχε γίνει όλο και πιο βιομηχανοποιημένη και εμπορευματοποιημένη. Μετά τον θάνατό της, αυτή η τάση συνεχίστηκε, καθώς ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης αυξήθηκε σημαντικά. Αυτό οδήγησε στην εμφάνιση μιας καταναλωτικής κοινωνίας, καθώς νέες μορφές αναψυχής και ψυχαγωγίας έγιναν όλο και πιο διαθέσιμες στο κοινό.
Η εδουαρδιανή περίοδος, που ακολούθησε τον θάνατο της βασίλισσας Βικτώριας, ήταν επίσης μια εποχή που το ταξικό σύστημα στη Βρετανία άλλαξε, καθώς το πολιτικό σύστημα άρχισε να προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες για κοινωνική κινητικότητα. Αυτό με τη σειρά του συνέβαλε στην ανάπτυξη της μεσαίας τάξης και στην αύξηση του πληθυσμού στις αστικές περιοχές.
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια άλλη σημαντική εξέλιξη στη βρετανική ιστορία που ακολούθησε τον θάνατο της βασίλισσας Βικτώριας. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, η Βρετανία επηρεάστηκε σοβαρά από τις ανθρώπινες και οικονομικές επιπτώσεις της σύγκρουσης στον πληθυσμό της. Μετά τον πόλεμο, η χώρα έμεινε με σημαντικό χρέος και την ανάγκη να ανοικοδομήσει την οικονομία της. Αυτό κατέστησε αναγκαία μια νέα οικονομική ρύθμιση και οδήγησε στη δημιουργία του μεταπολεμικού κράτους πρόνοιας αξίας τρισεκατομμυρίων λιρών.
Το Τέλος της Αυτοκρατορίας
Ο θάνατος της βασίλισσας Βικτώριας σήμανε και το τέλος της αυτοκρατορίας. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της, η βρετανική αποικιακή αυτοκρατορία ήταν η μεγαλύτερη στον κόσμο, αλλά στις αρχές του 20ου αιώνα, οι διάδοχοί της είχαν αρχίσει να ενδιαφέρονται ολοένα και περισσότερο να την διαλύσουν. Αυτή η διαδικασία επιταχύνθηκε κατά τη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων, όπου η αυτοκρατορία εξασθενούσε ολοένα και περισσότερο. Η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και ο Καναδάς έλαβαν όλοι την ανεξαρτησία τους κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όπως και η Ινδία το 1947. Αυτή η διαδικασία ολοκληρώθηκε το 1997, όταν οι πρώην αποικίες του Χονγκ Κονγκ και του Μακάο παραδόθηκαν πίσω στην Κίνα.
Η διάλυση της αυτοκρατορίας είχε μια βαθιά επίδραση στη θέση της Βρετανίας στον κόσμο. Μέχρι το τέλος του 20ου αιώνα, η Βρετανία δεν είχε πλέον υπερπόντιες αποικίες ή μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις σε ξένες χώρες. Αυτό σήμαινε ότι η χώρα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο στους δικούς της πόρους και να οικοδομήσει νέες σχέσεις με τις πρώην αποικίες της προκειμένου να διατηρήσει την οικονομική της δύναμη. Ως αποτέλεσμα, η Βρετανία εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα το 1973, η οποία αργότερα έγινε η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο θάνατος της βασίλισσας Βικτώριας είχε σημαντικό αντίκτυπο στην εξωτερική πολιτική του Ηνωμένου Βασιλείου. Στη θέση της επιθετικής ιμπεριαλιστικής εξωτερικής πολιτικής της, οι διάδοχοί της υιοθέτησαν μια πιο συγκρατημένη προσέγγιση. Ως αποτέλεσμα, η Βρετανία ήταν όλο και πιο πρόθυμη να συνεργαστεί με άλλες χώρες προκειμένου να διατηρήσει την ειρήνη και την ασφάλεια στο διεθνές σύστημα. Αυτό αποδεικνύεται από τη συμμετοχή της στην ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών το 1945 και την υποστήριξή της στο διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ο αντίκτυπος του εκσυγχρονισμού
Μια άλλη σημαντική αλλαγή που συνέβη μετά τον θάνατο της βασίλισσας Βικτώριας είναι ο εκσυγχρονισμός και η μηχανοποίηση πολλών πτυχών της βρετανικής ζωής. Ο αναπτυσσόμενος βιομηχανικός τομέας του 19ου αιώνα είχε ήδη δρομολογήσει μια δραματική μετάβαση από την παραδοσιακή, βασισμένη στη χειρωνακτική εργασία σε αυτοματοποιημένες μεθόδους παραγωγής μαζικής παραγωγής. Η διαθεσιμότητα ηλεκτρικής ενέργειας και η κατασκευή των σιδηροδρομικών δικτύων λίγο μετά το θάνατο της βασίλισσας Βικτώριας επιτάχυναν αυτή τη διαδικασία εκσυγχρονισμού, επιτρέποντας στη βρετανική βιομηχανία να γίνει ολοένα και πιο αποτελεσματική και παραγωγική.
Η εφεύρεση του κινητήρα εσωτερικής καύσης έφερε επίσης επανάσταση στο σύστημα μεταφορών της Βρετανίας. Μεταξύ των δεκαετιών 1880 και 1920, ο αριθμός των ποδηλάτων και των αυτοκινήτων στο δρόμο αυξήθηκε δραματικά, ενώ οι ατμομηχανές με άλογα και άμαξα και ατμομηχανές αντικαταστάθηκαν σταδιακά με μηχανοκίνητα οχήματα. Ως αποτέλεσμα, η Βρετανία έγινε ολοένα και πιο διασυνδεδεμένη, επιτρέποντας τη δημιουργία νέων αγορών και επιτρέποντας στους ανθρώπους να ταξιδεύουν πιο εύκολα.
Κατά τα χρόνια του Μεσοπολέμου, η αυξανόμενη διαθεσιμότητα καταναλωτικών ειδών όπως ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και πλυντήρια ρούχων άρχισε να μεταμορφώνει τη βρετανική κοινωνία, καθώς αυτά τα είδη επέτρεπαν στους ανθρώπους να καταναλώνουν περισσότερα αγαθά και να βιώνουν μεγαλύτερη ποικιλία ψυχαγωγίας. Αυτός ο εκσυγχρονισμός της κοινωνίας αποδείχθηκε από την εμφάνιση ενός νέου είδους αγορών, όπως το σούπερ μάρκετ, που επέτρεπε στους ανθρώπους να αγοράζουν αγαθά μαζικά και με χαμηλότερο κόστος.
Κοινωνική αλλαγή
Ο θάνατος της Βασίλισσας Βικτώριας όχι μόνο σημείωσε μια δραματική αλλαγή στην πολιτική και την εξωτερική πολιτική. επέφερε επίσης σημαντικές αλλαγές στη βρετανική κοινωνία. Το κίνημα των σουφραζέτας στις αρχές του 20ου αιώνα προσπάθησε να παραχωρήσει στις γυναίκες το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Αν και αυτό δεν συνέβη μέχρι το 1918, το κίνημα έκανε εκστρατεία για τα δικαιώματα των γυναικών και βοήθησε να γίνουν μεταρρυθμίσεις σε τομείς όπως ο νόμος του διαζυγίου, η ίση αμοιβή και το δικαίωμα στην ιδιοκτησία.
Τις δεκαετίες του 1920 και του 1930 σημειώθηκε επίσης αύξηση των δικαιωμάτων των συνδικαλιστών, καθώς το νεοσύστατο Εργατικό Κόμμα ψήφισε νομοθεσία για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αυτό, σε συνδυασμό με τη σταδιακή παρακμή της αριστοκρατίας, βοήθησε να εξισωθούν οι όροι ανταγωνισμού και να δημιουργηθεί μια κοινωνία πιο ισότιμη. Αυτό βοήθησε επίσης να τροφοδοτήσει την εμφάνιση του σύγχρονου κράτους πρόνοιας, το οποίο θα γινόταν μια από τις πιο σημαντικές κοινωνικές εξελίξεις στη μεταβικτοριανή Βρετανία.
Αν και η περίοδος που ακολούθησε τον θάνατο της βασίλισσας Βικτώριας ήταν συχνά ταραχώδης, επέτρεψε στη Βρετανία να απελευθερωθεί από τις αλυσίδες του αυτοκρατορικού της παρελθόντος και να περάσει σε μια νέα εποχή μοντερνισμού και προόδου. Οι επιπτώσεις της αλλαγής γίνονται ακόμα αισθητές σήμερα, καθώς η Βρετανία επιδιώκει να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της στον κόσμο και τη σχέση της με τις πρώην αποικίες της.
Πολιτική Αστάθεια και Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος
Η δεκαετία μετά το θάνατο της βασίλισσας Βικτώριας χαρακτηρίστηκε από ένα ορισμένο επίπεδο πολιτικής αστάθειας. Αυτό οφειλόταν εν μέρει στη διάσπαση του Εργατικού Κόμματος τη δεκαετία του 1920, καθώς το κόμμα ήταν διχασμένο σχετικά με τη στάση του σε διεθνή ζητήματα όπως ο αφοπλισμός, το εμπόριο και ο ιμπεριαλισμός. Αυτό οδήγησε εν συντομία σε μια κυβέρνηση συνασπισμού μεταξύ των Συντηρητικών και των Εργατικών το 1924, προτού οι Εργατικοί επιστρέψουν στην εξουσία το 1929.
Κατά τη δεκαετία του 1930, η πολιτική κατάσταση στη Βρετανία γινόταν ολοένα και πιο ασταθής, καθώς το έθνος πάλευε να συμβιβαστεί με τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες της Μεγάλης Ύφεσης. Αυτό οδήγησε τελικά στη συντριπτική εκλογική νίκη της Εθνικής Κυβέρνησης το 1931. Στη δεκαετία που ακολούθησε, η Βρετανία αντιμετώπισε αυξανόμενη απομόνωση ως αποτέλεσμα των πολιτικών της απέναντι στην Ευρώπη και της διαφαινόμενης απειλής του φασισμού.
Το 1939, η Βρετανία κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία, σηματοδοτώντας την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτή η σύγκρουση είχε σημαντικό αντίκτυπο στη χώρα, καθώς πολεμήθηκε σε βρετανικό έδαφος και προκάλεσε εκτεταμένες καταστροφές. Είδε επίσης μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο διακυβέρνησης του έθνους, καθώς η κυβέρνηση ανέλαβε περισσότερο τον έλεγχο της οικονομίας και εισήγαγε σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο πολιτικό σύστημα. Στο τέλος του πολέμου, η Βρετανία έμεινε με ένα πολύ αλλαγμένο πολιτικό τοπίο και οικονομία.
Μεταπολεμική Ανάκαμψη και Κράτος Πρόνοιας
Στο τέλος του πολέμου, η Βρετανία βρέθηκε αντιμέτωπη με μια νέα πρόκληση: το έργο της ανοικοδόμησης και του εκσυγχρονισμού των υποδομών της. Αυτό το έργο έγινε ακόμη πιο περίπλοκο από τα τεράστια χρέη που είχε αναλάβει η χώρα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Η κυβέρνηση ανταποκρίθηκε σε αυτή την πρόκληση εισάγοντας μια σειρά πολιτικών που αποσκοπούν στην αναζωογόνηση της οικονομίας, όπως η εθνικοποίηση μεγάλων βιομηχανιών και η δημιουργία της Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας.
Το πρώτο κύμα της μεταπολεμικής ανάκαμψης σημαδεύτηκε επίσης από τη δημιουργία του κράτους πρόνοιας, το οποίο εισήγαγε μια σειρά από παροχές και προστασίες για τους ανθρώπους που είχαν ανάγκη. Αυτό περιελάμβανε την εισαγωγή ενός εθνικού συστήματος συντάξεων, ασφάλισης ανεργίας και τη δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Ασφάλισης. Αυτές οι πολιτικές βοήθησαν στη μείωση της φτώχειας και βελτίωσαν την ποιότητα ζωής πολλών Βρετανών πολιτών.
Μετά τον πόλεμο, η Βρετανία είδε επίσης την εμφάνιση ενός νέου είδους κοινωνίας, καθώς η σύγχρονη τεχνολογία και η καταναλωτική κουλτούρα έκαναν το έθνος όλο και πιο διασυνδεδεμένο και παγκοσμιοποιημένο. Αυτό αντικατοπτρίστηκε στη δημιουργία μιας σειράς νέων βιομηχανιών, όπως οι ραδιοτηλεοπτικές, τεχνολογικές και τραπεζικές βιομηχανίες, που συνέβαλαν στην οικονομική ανάπτυξη. Μέχρι τη δεκαετία του 1960, η Βρετανία είχε γίνει επίσης ηγέτης στον κόσμο της μόδας, της μουσικής και του κινηματογράφου.
Το τέλος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας
Το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σήμανε το τέλος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Η αυτοκρατορική εποχή χαρακτηριζόταν από τον έλεγχο από τη Βρετανία σε μια τεράστια αποικιακή αυτοκρατορία, αλλά λίγο μετά τον πόλεμο, η Βρετανία είχε αποσυρθεί από πολλές από τις πρώην αποικίες της. Αυτή η διαδικασία ήταν συχνά δύσκολη και επίπονη, καθώς η Βρετανία έπρεπε να διαπραγματευτεί τους όρους της απόσυρσής της και συχνά έπρεπε να αντιμετωπίσει τις δυσαρέσκειες των πρώην υπηκόων της.
