Ο Anthony Benezet ήταν Γαλλικής καταγωγής παιδαγωγός, φιλόσοφος και υπέρμαχος της κατάργησης των κουάκερων. Μεγαλωμένος σε μια οικογένεια φιλάνθρωπους, ο Benezet ήταν βαθιά αφοσιωμένος σε ανθρώπινους σκοπούς από νεαρή ηλικία. Αφιέρωσε την ενήλικη ζωή του στην προώθηση της κατάργησης, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στη Μεγάλη Βρετανία. Οι επιτυχημένες διαλέξεις, τα φυλλάδια και τα βιβλία του Μπενεζέτ άλλαξαν τη γνώμη πολλών ανθρώπων που ήταν απαθείς ή αντιστέκονταν στις προσπάθειες χειραφέτησης. Έγραψε πληθωρικά για τη δουλεία, προτρέποντας τις κυβερνήσεις και τα άτομα να κάνουν την κατάργηση παγκόσμια πραγματικότητα.
Ο Benezet γεννήθηκε το 1713 στο Saint-Quentin της Γαλλίας σε μια πλούσια οικογένεια εμπόρων. Σε ηλικία 17 ετών, ο Benezet στάλθηκε στην Αγγλία για να εργαστεί στην οικογενειακή επιχείρηση. Εδώ συνάντησε το κίνημα Friends or Quaker και σύντομα άρχισε να προσηλυτίζεται σε αυτή την πίστη. Σε ηλικία 22 ετών, άφησε την Αγγλία και έφτασε στη Φιλαδέλφεια, όπου εργάστηκε ως αποθηκάριος και δάσκαλος.
Στη Φιλαδέλφεια, ο Benezet έγινε γρήγορα ηγέτης στην κοινότητα των Quaker. Έγραψε φυλλάδια και δημοσίευσε ένα βιβλίο, Some Historical Account of Guinea το 1771, το οποίο υποστήριζε ότι οι Αφρικανοί είχαν κληρονομήσει τα ίδια δικαιώματα στην ελευθερία με κάθε άλλο ανθρώπινο ον και ότι η δουλεία ήταν άδικη και απάνθρωπη. Υποστήριξε επίσης ότι το δουλεμπόριο πρέπει να καταργηθεί και οι σκλάβοι να απελευθερωθούν. Τις επόμενες δύο δεκαετίες, διέδωσε το μήνυμά του για κατάργηση σε όλη τη Βρετανική Αυτοκρατορία, δίνοντας διαλέξεις στη Σκωτία, την Ουαλία και την Ιρλανδία.
Το έργο του Benezet επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι στις βρετανικές αποικίες αντιμετώπιζαν τη δουλεία. Μπόρεσε να πείσει πολλές από τις αποικίες να τερματίσουν τη συμμετοχή τους στο δουλεμπόριο. Η επιχειρηματολογία του έπεισε πολλούς από τους δουλοπάροικους, ενώ το χάρισμά του κέρδισε τις καρδιές των περισσότερων που άκουγαν τις διαλέξεις του. Ο βρετανικός Τύπος υποστήριξε ιδιαιτέρως τις προσπάθειές του, και ακόμη και η Βουλή των Κοινοτήτων ενέκρινε πρόταση για να στηρίξει τις προσπάθειες του Μπενεζέτ.
Σε όλη του τη ζωή, ο Benezet υπηρέτησε επίσης ως υπερασπιστής των δικαιωμάτων των Ιθαγενών Αμερικανών. Υποστήριξε ότι οι ιθαγενείς της Αμερικής υφίσταντο κακομεταχείριση και ότι οι Ευρωπαίοι είχαν ηθική υποχρέωση να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους. Υπερασπίστηκε επίσης τις διαμαρτυρίες των Κουάκερων ενάντια στις καταπιεστικές βρετανικές πολιτικές. Ήταν ένθερμος οπαδός του πασιφισμού και έγραφε συχνά κατά των πολέμων μεταξύ Βρετανίας και Αμερικής.
Μέχρι τον θάνατό του το 1784, πολλές βρετανικές αποικίες είχαν καταργήσει το δουλεμπόριο. Οι προσπάθειες του Benezet πιστώθηκαν ως σημαντικός παράγοντας στην κίνηση. Η κληρονομιά του έργου του Μπενεζέτ τιμήθηκε από το κίνημα των Κουάκερων και τον θυμούνται ως θαρραλέο υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο ρατσισμός στις αποικίες και η στάση του Μπενεζέτ εναντίον του
Ο ρατσισμός, με τη μορφή της δουλείας και της άνισης μεταχείρισης των Αφρικανών στις βρετανικές αποικίες, ήταν διάχυτος κατά τη διάρκεια της ζωής του Benezet. Πίστευε ότι αυτές οι στάσεις έπρεπε να αμφισβητηθούν και εργάστηκε επιμελώς για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των αφρικανών στις αποικίες. Το 1775, έγραψε ένα φυλλάδιο με τίτλο A Caution to Great Britain and Her Colonies το οποίο υποστήριζε ότι η δουλεία και η άνιση μεταχείριση των αφρικανών ήταν ανήθικη και ότι οι αποικίες θα έπρεπε να λάβουν μέτρα για να το τερματίσουν.
Σε αυτό το φυλλάδιο, ο Benezet υποστήριξε επίσης ότι οι έγχρωμοι άνθρωποι είχαν τα ίδια δικαιώματα με κάθε άλλο ανθρώπινο ον. Υποστήριξε ότι οι λευκοί δεν μπορούσαν να αρνηθούν δικαιώματα σε έγχρωμους χωρίς να αρνηθούν αυτά τα δικαιώματα στον εαυτό τους. Υποστήριξε την ελευθερία μετακίνησης για όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φυλής.
Ο Benezet υποστήριξε ότι ο τερματισμός της δουλείας και η παραχώρηση πλήρους δικαιωμάτων στους αφρικανούς θα βοηθούσαν στη δημιουργία ενός πιο δίκαιου και ισότιμου κόσμου. Υποστήριξε ότι η βρετανική κυβέρνηση είχε την ευθύνη να προωθήσει τη φυλετική ισότητα και ότι η αποτυχία να το κάνει θα μπορούσε να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην κοινωνία. Τα επιχειρήματα του Benezet ήταν μοναδικά για την εποχή και τα επιχειρήματά του βοήθησαν να ανοίξει ο δρόμος για μεγαλύτερες ελευθερίες για τους έγχρωμους ανθρώπους στις βρετανικές αποικίες.
Οικονομικά επιχειρήματα κατά της δουλείας
Εκτός από τα ηθικά επιχειρήματα κατά της δουλείας, ο Benezet τόνισε επίσης τα οικονομικά μειονεκτήματα της υποδούλωσης του αφρικανικού λαού. Υποστήριξε ότι το δουλεμπόριο ήταν επιζήμιο για την οικονομική πρόοδο των αποικιών, καθώς οι Αφρικανοί δεν είχαν τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις απαραίτητες δεξιότητες για τη δημιουργία πλούτου. Υποστήριξε επίσης ότι η εργασία των σκλάβων ήταν συχνά αναποτελεσματική και δαπανηρή μακροπρόθεσμα, καθώς οι σκλάβοι θα έπρεπε να αντικατασταθούν λόγω πρόωρου θανάτου ή τραυματισμού.
Ο Μπενεζέτ προέτρεψε να αποζημιωθούν οι ιδιοκτήτες σκλάβων για τις απώλειές τους, καθώς πίστευε ότι μια τέτοια ρύθμιση ήταν απαραίτητη προκειμένου να παρακινηθεί η στροφή από τη δουλεία. Ωστόσο, αρνήθηκε να δεχτεί ότι οποιαδήποτε αποζημίωση έπρεπε να δοθεί στους Αφρικανούς σκλάβους, καθώς πίστευε ότι είχαν την ίδια αξία με οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο.
Η κληρονομιά του Μπενεζέτ
Ο Benezet έχει αναφερθεί ως ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το πώς ένα άτομο μπορεί να κάνει τη διαφορά όσον αφορά τον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εργάστηκε ακούραστα για να διαδώσει το μήνυμά του για τη χειραφέτηση και η επιτυχία του φαίνεται στο γεγονός ότι πολλές βρετανικές αποικίες κατάργησαν τη δουλεία κατά τη διάρκεια της ζωής του. Η υποστήριξή του έπαιξε επίσης ρόλο στην αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού για τα δεινά του αφρικανικού λαού στις αποικίες.
Από τον θάνατό του το 1784, η κληρονομιά του Μπενεζέτ τιμήθηκε από το κίνημα των Κουάκερων και τον θυμούνται ως θαρραλέο υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το έργο του ήταν επίσης καθοριστικό για την έμπνευση ακτιβιστών του 21ου αιώνα, συμπεριλαμβανομένου του κινήματος Black Lives Matter.
Η πρώιμη εκπαίδευση του Μπενεζέτ και των έργων του
Ο Μπενεζέτ έλαβε ελάχιστη επίσημη εκπαίδευση, αλλά είχε μια βαθιά δίψα για γνώση. Από μικρός επηρεάστηκε πολύ από τα έργα Γάλλων συγγραφέων όπως ο Μολιέρος και ο Βολταίρος. Διάβασε επίσης εκτενώς για διάφορα θέματα, συμπεριλαμβανομένης της θεολογίας και της φιλοσοφίας. Σε ηλικία 22 ετών έφτασε στη Φιλαδέλφεια όπου εργάστηκε ως δάσκαλος. Χρησιμοποίησε αυτή την ευκαιρία για να βοηθήσει στην εκπαίδευση των παιδιών κάθε προέλευσης σχετικά με την κατάργηση.
Εκτός από τη συγγραφή των δικών του έργων, ο Μπενεζέτ μετέφρασε επίσης έργα άλλων διάσημων υποστηρικτών της κατάργησης, όπως ο Quobna Ottobah Cugoano και ο Gustavus Vassa. Δημοσίευσε τα έργα τους με την ελπίδα να διαδώσει τα λόγια της χειραφέτησής τους σε ένα ευρύτερο κοινό. Έγραψε επίσης δικά του φυλλάδια, τα οποία διαβάστηκαν ευρέως σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία και τις αποικίες της.
Ο Μπενεζέτ μια ενωτική δύναμη
Ο Άντονι Μπενεζέτ ήταν ηγέτης στο κίνημα της κατάργησης στις αμερικανικές αποικίες καθώς και στις βρετανικές αποικίες. Είχε την ικανότητα να φέρει κοντά ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Παρά τον κυρίαρχο ρατσισμό της εποχής, ο Benezet κατάφερε να πείσει πολλούς να εγκαταλείψουν τις προκαταλήψεις τους και να αναζητήσουν δικαιοσύνη για όλους τους ανθρώπους. Υπήρξε επίσης μια ενωτική φιγούρα, που συγκέντρωσε τις ιδέες των Αμερικανών και Βρετανών οπαδών της κατάργησης σε μια επιτυχημένη προσπάθεια.
Ο Μπενεζέτ εργάστηκε σε στενή συνεργασία με πολλούς από τους κορυφαίους υποστηρικτές της κατάργησης της εποχής του, συμπεριλαμβανομένων των Κουάκερων ακτιβιστών όπως ο Τζον Γούλμαν και ο Αβραάμ Μπράουν. Η ακούραστη δουλειά του δίπλα σε αυτούς τους σημαντικούς υποστηρικτές της κατάργησης ήταν καθοριστική για την ευαισθητοποίηση του κοινού για τη δουλεία και την έμπνευση των προσπαθειών των μεταγενέστερων ακτιβιστών.
Εκτίμηση και ευλάβεια για τον Μπενεζέτ
Σήμερα, ο Μπενεζέτ μνημονεύεται και τιμάται για τη συνεισφορά του στο κίνημα της κατάργησης. Η κληρονομιά του έχει τιμηθεί από το κίνημα των Κουάκερων και το όνομά του τιμάται από όσους αγωνίζονται ενάντια στις αδικίες της κοινωνίας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια αναμνηστική πλάκα έχει στηθεί στον χώρο του οίκου συνεδριάσεων στο οποίο κήρυξε. Επιπλέον, ένας δρόμος στη Φιλαδέλφεια έχει ονομαστεί προς τιμήν του.
Το έργο και η επιρροή του συνεχίζουν να τιμούνται ως σημαντικό μέρος της ιστορίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα απομνημονεύματα, τα δοκίμια και τα φυλλάδια του Benezet εξακολουθούν να είναι ευρέως διαθέσιμα και η κληρονομιά της υπεράσπισής του αποτέλεσε έμπνευση για τις επόμενες γενιές.
